23/9/15

The Night Circus (Erin Morgenstern)

Nadie me avisó de lo que encontraría en Le Cirque des Rêves. Nadie me dijo que podría notar el olor de caramelo y palomitas de maíz al perderme entre sus páginas, o que sería capaz de escuchar la gravilla a mis pies mientras paseaba, en mi imaginación, entre tiendas llena de secretos y magia inexplicable. Nadie me advirtió de que nunca querría salir de allí, y de que iba a convertirme en una rêveur más, persiguiendo al circo, aunque solo sea en sueños.
The circus arrives without warning. No announcements precede it. It is simply there, when yesterday it was not. Within the black-and-white striped canvas tents is an utterly unique experience full of breathtaking amazements. It is called Le Cirque des Rêves, and it is only open at night.
But behind the scenes, a fierce competition is underway—a duel between two young magicians, Celia and Marco, who have been trained since childhood expressly for this purpose by their mercurial instructors. Unbeknownst to them, this is a game in which only one can be left standing, and the circus is but the stage for a remarkable battle of imagination and will. Despite themselves, however, Celia and Marco tumble headfirst into love—a deep, magical love that makes the lights flicker and the room grow warm whenever they so much as brush hands.
True love or not, the game must play out, and the fates of everyone involved, from the cast of extraordinary circus per­formers to the patrons, hang in the balance, suspended as precariously as the daring acrobats overhead.
No sé si habéis tenido alguna vez esa sensación de no querer terminar de leer un libro a la vez que quieres leer sin parar. Es precisamente cómo me sentí al sumergirme en la atmósfera tan arrolladora que crea Erin Morgenstern en su novela. Aunque al principio tuve que acostumbrarme a la manera de jugar con el tiempo y a cómo estaba estructurada la historia, una vez se convirtió en algo natural pude disfrutar como una niña de la que considero una de las mejores novelas que he leído jamás. Y es que The Night Circus no se parece a nada que haya leído con anterioridad.

La estructura es compleja, pero ayuda, sin duda, a que el lector participe de la historia y no sea un simple espectador. La autora intercala capítulos en segunda persona que permiten que tú, como lector, entres en el circo y descubras poco a poco los diferentes lugares y tiendas que se encuentran en él; la mayor parte de las veces, esos escenarios presentados serán importantes para lo que se va a explicar a continuación, ya volviendo a la historia de los personajes. Lo primero con lo que nos encontramos al leer unos cuantos capítulos son dos tramas que en apariencia tienen poco que ver; solo el circo las une, y suceden en tiempos diferentes con personajes diferentes. Lo mágico es ir descubriendo poco a poco cómo ambas historias se unen hasta encontrarse en el mismo lugar y tiempo, y es entonces cuando todo cobra sentido.
Secrets have power. And that power diminishes when they are shared, so they are best kept and kept well. Sharing secrets, real secrets, important ones, with even one other person, will change them. Writing them down is worse, because who can tell how many eyes might see them inscribed on paper, no matter how careful you might be with it. So it's really best to keep your secrets when you have them, for their own good, as well as yours.
Si algo me ha maravillado han sido sus personajes. Echaba mucho de menos una novela en la que los personajes fueran más que meros instrumentos para contar una historia; en The Night Circus, los personajes son la historia y la historia va creando a los personajes. Desde Marco y Celia, los protagonistas de la trama principal y de una de las historias de amor más especiales e inolvidables que he tenido el placer de leer, hasta los demás personajes que forman parte del circo, ya sea porque viven en él o porque han quedado tan enamorados de su magia que lo persiguen allá donde va.

The Cloud Maze (The Night Circus)
La magia se cuela en cada palabra, descripción y diálogo. No es una magia normal, con varitas o trucos que engañan incluso al más perspicaz; es una magia que está dentro de todos nosotros, y que en este caso se convierte en el canal por el que dos jóvenes tendrán que competir en un juego del que realmente no saben nada. La magia no solo se encuentra en la historia, sino que la propia manera de narrar se nutre de ella. ¿Cuántas veces me he encontrado con todo un capítulo hablando de un reloj y no he sentido ganas de dejar de leer, sino todo lo contrario? La autora convierte cualquier descripción, diálogo o párrafo en una oportunidad para sumergirte más y más en una historia inolvidable.

Supongo que parte de la magia se encuentra en que me he reencontrado con el tipo de literatura que más disfruto. No me refiero al género o al tipo de historia, sino a la novela en sí. El juego de narradores, la manera de conectar con el lector y hacerle entrar en el juego de la novela, cómo se cuida hasta el más mínimo detalle, esas descripciones que van formando una imagen en tu cabeza y que nada más terminar de leerlas tienes que levantar la mirada, dejar salir el aire y no poder hacer más que subrayar el párrafo y envidiar a la autora. Y es que The Night Circus apareció en mis manos justo cuando quería alejarme de lo juvenil y de historias escritas pobremente en las que lo único que importaba era que ocurrieran cosas sin parar. Erin Morgentern no solo ha explicado una historia, sino que ha escrito una novela; ha entendido de qué se trata narrar —narrar de verdad, no solo escribir— y lo ha hecho de manera magistral.

The Night Circus en Goodreads
También está traducido al español
Web y Twitter de la autora

12 comentarios

  1. Ya sabes que me has hecho desempolvar mi ejemplar para releerlo lo antes posible, seguir el creciente entusiasmo que tenías por esta novela, actualización tras actualización me ha hecho querer recuperar precisamente todas esas sensaciones de las que hablas aquí, porque apenas recuerdo gran cosa de la lectura (fue hace mucho tiempo) pero sí recuerdo esa magia, esa comunicación perfecta entre la novela y su lector. Y eso que yo leí la traducción.

    Es culpa tuya, one more time, darling.
    muchos besos.

    ResponderEliminar
  2. La forma que lo describes es tan bonita, que si ya tenía ganas de leerlo, ahora más! AGH.

    ResponderEliminar
  3. Pues la portada es una monosidad (que superficial soy) pero me hubiera gustado encomntrarlo con unos cuantos años menos.

    ResponderEliminar
  4. Ja saps que jo també vaig caure, gràcies a tu, en la màgia d'aquest circ i per això: moltíssimes gràcies. Encara l'estic assaborint i no l'he acabat, però em passa el mateix: no vull acabar-lo en el fons. I les parts en segona persona, em sentia allí completament. A banda, per fer honor a la història, l'he anat llegint únicament a la nit i l'atmosfera és ideal.

    ResponderEliminar
  5. ¡Me encanta esa sensación! Ya sabes, la de estar deseando terminar un libro y a la vez que no se acabe nunca... :3
    En fin, no hacía más que ver este libro aquí y allá pero necesitaba leer una reseña como la tuya para decidirme, se va a mi wishlist derechito!!!!

    :)

    ResponderEliminar
  6. A mi me encantó! con el inicip de tu reseña me e sentido muy identificada lo leí hace ya unos tres años pero esa sensación de magia de olor palomitas a sentir la gravilla mientras paseas por el circo... Siempre ha vuelto a mi con una sensación de melancolía en cualquier feria que he pisado después porque ninguna es el Circo de la Noche... Gran reseña!

    ResponderEliminar
  7. Jolín, solo con ver todo el sentimiento que le pones al hablar de él tengo muchas ganas de descubrir si a mi me hace sentir tanto. Lo encontré en Amazon bastante barato en comparación con el ejemplar traducido. Y también me apetece más leerlo en inglés, pero a lo mejor se me hace un poco dificil. Ya he leido unos cuantos libros en inglés, pero como dices que este es bastante descriptivo no se si atreverme. ¿Crees que necesitaria un nivel muy muy alto de inglés para leerlo? Un saludo <3

    ResponderEliminar
  8. Justo cuando me he prometido a mi misma que no compraría más libros hasta después de navidades me creas una necesidad imperiosa de tener esta novela en mis manos. Estas cosas no están bien, que lo sepas, no están nada bien... La reseña es genial y, sin duda, este libro va ahora mismo a mi wishlist de amazon y a goodreads. Espero poder hacerme con el pronto (si lo compro antes de navidad será culpa tuya, por lo que mi conciencia estará completamente limpia hahah).
    Muchas gracias por la reseña, un beso!:)

    ResponderEliminar
  9. No puedo estar más de acuerdo con todo lo que has dicho porque se parece muchísimo a lo que yo sentí al leerlo.
    A mí me lo recomendó una amiga diciéndome que le había encantado y se había convertido en uno de sus libros favoritos sino en "su favorito". Le tenía miedo, por el hype que me había provocado, y que no me gustase. Pero no me decepcionó.
    Creo que no tengo ningún libro en el que haya marcado tantas frases o párrafos (algo que no hago casi nunca, además). A veces me daban ganas de marcar páginas o capítulos enteros.
    Es una preciosidad de libro y me alegro que lo hayas disfrutado tanto como yo.
    Un abrazo ;)

    ResponderEliminar
  10. Hola :)
    Aunque te seguía por el canal no te tenía en blogger, he llegado a tu blog por casulidad y me declaro humilde seguidora.
    No conocía este libro y creo que no he leído nada parecido pero me lo apunto en la página de pendientes al leer la reseña y los comentarios de la gente :)
    Besitos desde Andrómeda <3

    ResponderEliminar
  11. Ahora que ya lo he leído me paso por aquí para comentarte mis impresiones:

    Me ha parecido un cuento maravilloso. Y digo cuento porque creo que la autora ha sabido recuperar el placer de contar al igual que Widget lo hace en la novela. Es genial la ambientación y cómo la historia se va desgranando poco a poco.

    Aunque precisamente por esto último creo que será un libro que no guste a todo el mundo porque hay quien sólo busca una sucesión de aventuras vertiginosas y si es así este no es libro para ellos. Se necesita leerlo poco a poco paladeándolo lentamente o al menos a mí así me lo ha parecido.

    ResponderEliminar

Pin It
Design by Winter Studio © 2015.
Si te llevas algo, no olvides mencionar la fuente ♥